Jan Pier van Kooten

“Toen ik medicijnen ging studeren wilde ik kinderarts worden, maar na mijn co-schap huisartsgeneeskunde, wist ik dat ik huisarts wilde zijn. Dat is de juiste keuze gebleken. De jonge gezinnen met kinderen waren wel de belangrijkste reden om mij in Vathorst te vestigen. De kinderen in mijn praktijk maken mijn dag, daar word ik blij van.

Huisarts is een heel bijzonder vak. Het gaat over zoveel meer dan gezondheid en ziekte, diagnoses stellen, behandelingen starten of doorverwijzen. Vaak is het luisteren, geruststellen, zorgen wegnemen en meedenken. Er gebeurt zoveel in een mensenleven. Omdat je elkaar kent en op de hoogte bent van het gezin, het werk, de kinderen, kan je als huisarts heel goed meedenken en samen zoeken naar de beste oplossing. Daar, in de kracht van het contact, ligt de grens tussen geneeskunde en geneeskunst, denk ik. Dat elkaar kennen en steeds weer ontmoeten en mogen meedenken, dat maakt het vak voor mij zo bijzonder.

In 2006 ben ik mijn praktijk in Vathorst begonnen, al gauw samen met mijn vrouw, Marieke van Eekert. Dat is goed, samen kun je betere, completere zorg leveren dan alleen. In de loop van de jaren is de wijk flink gegroeid, en daarmee ook onze praktijk. Inmiddels werken we samen met vijf zeer enthousiaste, ervaren en deskundige huisartsen. We vormen een hecht team. Mijn aandachtsgebieden zijn gynaecologie en diverse chirurgische ingrepen, waaronder sterilisaties bij mannen.

Met de jaren ben ik mij ook steeds meer gaan bezighouden met de organisatie van de eerstelijnsgezondheidszorg in Vathorst: de ontwikkeling en de bouw van Medisch Centrum Vathorst, het opzetten van de GEZ en de samenwerking met het wijkteam. Het geeft mij voldoening om samen met meerdere eerstelijns disciplines de kwaliteit van de zorg in Vathorst beter te maken.

In de tijd dat ik vrij ben geniet ik van onze drie kinderen Douwe (2002), Teije (2004) en Jikke (2008). Ik speel tenniscompetitie in een vriendenteam, ik golf te weinig en droom van zeilen in Friesland. Ik lees graag en hou van koken, en het samen opeten…!”